வீரன் நேராக நிற்காமல் பக்கவாட்டை நோக்கி நிற்கிறான். வலது கை ஆயுத்த்துடன் உயர்த்தப்பட்டுள்ளது. இடது கையிலும் கருவி கொண்டு தன் மார்புக்கு குறுக்காக வைத்துள்ளான். தலையில் நீண்ட சடை இடதுபுறம் தொங்குகிறது. இடைக்கட்டுகளுடன் கூடிய அரையாடை அணிந்துள்ள இவ்வீரனின் அருகில் அவனுடன் உயிர் நீத்த வீரப்பெண்ணான அவன் மனைவி முழங்கால் வரையிலான ஆடை உடுத்தி, பக்கவாட்டுக் கொண்டை தலையில் அணி செய்ய, கழுத்தில் ஆரம், கை வளை, கால் சதங்கை இவற்றையணிந்தவாறு வலது கையை ஊரு முத்திரை போன்று தொடையில் வைத்து நிற்கிறாள். இடது கையில் கெண்டியைப் பிடித்துள்ளாள்.  இயக்க நிலையில் இப்பெண்ணின் உருவம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது எனலாம். கணவன் மனைவி இணையைக் காணுகையில் தமிழரின் அகம், புறம் எனும் இரு கோட்பாடுகளிலும் வெற்றி கண்டவர்களாக புலப்படுகின்றனர்.

         போரில் இறந்துபட்ட வீரனுக்கும் அவனோடு உயிர்நீத்த அவன் மனைவிக்கும் எடுப்பிக்கப்பட்ட நடுகல் இதுவாகும்.  அவ்வகையில் பாகலஹள்ளி என்னும் ஊரில் அமைந்துள்ள வீரபத்திரர் கோயில் வாசலில் திறந்தவெளியில் உள்ள இந்த நடுகல் வீரமுடன் கணவனுடன் உயிர் துறந்த பெண்ணுக்கு நடுகல் எடுப்பிக்கப்பட்டுள்ளதால் இதனை சதிக்கல் என்றும் கூறலாம். இந்நடுகல் புடைப்புச் சிற்பமாக பலகைக் கல்லில் செதுக்கப்பட்டுள்ளது. விசயநகரர்-நாயக்கர் காலத்தைச் சேர்ந்தவை. அதில் ஒரு நடுகல்லான இந்த நினைவுக்கல் இறந்து பட்ட வீரனோடு உயிர் துறந்த அவனது மனைவியும் சேர்ந்து சிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளமையைக் காட்டுகிறது.